Ο ναός Κοίμησης της Θεοτόκου που βρίσκεται στο Δ.Δ. Μελισσοχωρίου. Πρόκειται για μονόχωρο, κοιμητηριακό, κεραμοσκεπή ναό του 17ου αι. με ημικυκλική κόγχη ιερού και πρόστωο. Νότια, κάτω από το οποίο ανοίγονται οι είσοδοι προς τον κυρίως ναό και τον πρόναο. Πάνω από την τοξωτή είσοδο ανοίγεται αβαθείς τοξωτή κόγχη με τοιχογραφία της βρεφοκρατούσας Παναγιάς. Ο ναός είναι κατάμεστος από τοιχογραφίες.
Τοιχογραφήθηκε αρχικά το 1790 και το 1871 επιζωγραφίστηκε ο νάρθηκας του. Το 1899 φαίνεται πως τοιχογραφήθηκε εκ νέου ο κυρίως ναός. (Παπαζήσης, 1994) Στις τοιχογραφίες απεικονίζονται ολόσωμοι Άγιοι και αγίες, στηθάρια Αγίων και πλήθος παραστάσεων από τη θρησκευτική ζωή που απεικονίζουν, το βίο και τους βασανισμούς των Αγίων, την Κοίμηση της Θεοτόκου , τη Σταύρωση και Ανάσταση του Κυρίου, η Δευτέρα Παρουσία και η Κρίση (διαχωρισμός των ανθρώπων στον Παράδεισο και στην Κόλαση και την θέση των άθεων στην Κόλαση) κ.α. Είναι άμεση η ανάγκη να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα συντήρησης του κτιρίου και των τοιχογραφιών για να διατηρηθούν σε μια καλή κατάσταση και να μην υποστούν μεγαλύτερες καταστροφές όπως σε αντίστοιχους ναούς της περιοχής.
Το καμπαναριό που βρίσκεται στον αύλιο χώρο εμφανίζει χαρακτηριστικά όμοια με το καμπαναριό του αύλιου χώρο του ναού Αγ. Αθανασίου Δασοχωρίου. Είναι κατασκευασμένο από πέτρα στη βάση με τέσσερα ημικυκλικά ανοίγματα, ένα σε κάθε πλευρά του καμπαναριού. Τα επάνω διαζώματα είναι κατασκευασμένα από συμπαγή τούβλα με επαναλαμβανόμενα καθ’ ύψος ημικυκλικά ανοίγματα. Το καμπαναριό αποτελούσε την είσοδο στον προαύλιο χώρο του ναού.
